Aunque no se dispare una sola bala más en Palestina en lo que queda de este milenio… ¿cuándo se borra todo lo que ha sucedido?
Imagina que eres un niño de diez años al que han echado de su casa. Tus padres y tus tres hermanos han muerto. Llevas un año vagando por los escombros de Gaza, desnutrido, enfermo, sin un lugar al que volver. Nadie te va a ofrecer apoyo psicológico (como si eso bastara para curar algo así).
Y entonces, un día, alguien con dinero y con intereses te pone un AK47 en las manos. Te señala un mapa. Te dice quiénes son los responsables de todo lo que viviste, de todo lo que perdiste. ¿Qué creeis que va a pasar?
Esto no es una historia exclusiva de Palestina. También puede ser la de un niño en Libia, en Siria, en Irak...
#2 Bueno, aquí se ha culpado al gobierno central de la gestión de la DANA o de la gestión de las residencias en Pandemia. Es lo único que puede ofrecer la derecha, fango.
Друже! Тепер так, я прощаюся, бо з цього вже нічого не вийде. Після цілого дня ми залишилися точно так само: ти — без жодного доказу, а я прошу їх із тією ж терплячістю, з якою бачу, як ти крутишся, немов дзиґа.
Я першим зробив запит: доведи мені те, що я «підтримую російський фашизм». І доки ти цього не зробиш, решта — включно з питанням про озброєння України — може зачекати. Спочатку докази, потім дискусії. Це просто.
Тим часом дякую тобі за виставу. Ми з двома моїми колегами (також з Менеме) добряче посміялися з тебе; рідко коли чергування буває таким веселим. А як же приємно тролити! Я вже й забув, як це!
Наступного разу перевір, із ким ти говориш, перш ніж бездумно кидати звинувачення. Сьогодні ти застав мене зненацька, коли мені було нудно, але не виключаю, що це може повторитися, бо, чесно кажучи... ти заслужив своє місце: тепер ти мій улюблений Playmobil.
Хоч ти й отримаєш єдине, до чого прагнеш — ту саму «останню репліку», — але ганьба, яку ти зробив, просто жахлива. Від щирого серця раджу не надсилати скріншоти цього своїм колегам.
#143 El recurso del troleo podría haber dado para un poco más que un cacaculopedopis nivel EGB, pero oye, se agradece el intento.
No sé si te das cuenta de que con eso de “no tendrás la última palabra” me has dado el control total. Esto se acaba cuando yo quiera… aunque reconozco que ya se me está haciendo bola, y a las doce tengo una migr8 de base de datos con failover programado y monitorización de réplicas, así que igual lo dejo ahí que no me pagan por trolearte.
Mientras tanto, seguimos esperando las pruebas. Ya sabes, esas que nunca llegan.
Y no te preocupes, este hilo pasará a la historia como demostración de tu incapacidad para sostener lo que afirmas. Volveremos a él cuando haga falta; material de museo no se ve todos los días
#141 Yo, en cambio, respondo rápido porque estoy aburrido en el trabajo. Hoy me toca guardia y, sinceramente, esto me sirve para pasar el rato. Además, tengo las ideas bastante claras, lo cual ayuda mucho cuando uno no necesita repasar su propio historial para encontrar coherencia.
Tú, en cambio, tardas cada vez más, y se nota que dedicas ese tiempo a rebuscar o a intentar que tus respuestas suenen más firmes de lo que realmente son. Incluso en la forma de escribir se percibe ese esfuerzo por disimular la falta de naturalidad.
Pero todo eso da igual, porque el problema de fondo sigue siendo el mismo desde el principio: sigues sin mostrar una sola prueba, fehaciente y verificable, de esa acusación que lanzaste. Ni una cita, ni un enlace, ni un comentario mío que la respalde.
Así que, mientras tú sigues dando vueltas sobre lo mismo, yo paso la noche entretenido. Me quedan unas cuantas horas de guardia y esto, al menos, tiene su parte divertida: ver cómo alguien tan convencido se va hundiendo en su propio bucle sin darse cuenta.
#139 Es curioso, cada vez tardas más en responder. Da la impresión de que pasas un buen rato revisando mi historial de comentarios, buscando alguna prueba que respalde tus acusaciones… y claro, el silencio entre mensajes ya es bastante elocuente. Me imagino la frustración: tanta revisión, tanto repaso, y ni un solo resultado que sostenga lo que llevas diciendo desde el principio.
En realidad, este hilo se ha convertido en un retrato muy claro de tu manera de debatir: acusas, no pruebas, te enfadas cuando te piden pruebas, das vueltas sobre lo mismo y luego repites la acusación como si el eco fuera una demostración. Es casi poético, una especie de loop eterno de autoconvicción.
Y mientras tanto, lo de “la última palabra” ya se ha convertido en tu marca personal. Llevas media conversación hablando de ello, como si fuera un trofeo. Te recuerdo que solo mencioné el tema en respuesta a tu insistencia, y que me da absolutamente igual. Si tener la “última palabra” te hace feliz, considérala tuya; yo me quedo con los hechos —o mejor dicho, con su ausencia.
Lo divertido de todo esto es que tú pareces muy serio, como si estuvieras defendiendo una causa trascendental, mientras yo me lo estoy pasando en grande. De verdad: me estoy riendo mucho. No por malicia, sino porque ver cómo intentas justificar una acusación sin pruebas a base de repetir consignas tiene algo casi cómico.
Así que tranquilo, no te agobies. Yo voy a seguir aquí, sin prisa, pidiendo lo mismo de siempre: una prueba concreta, fehaciente y verificable de eso que afirmas, ese supuesto “apoyo al fascismo ruso” que nunca logras mostrar.
Y voy a seguir respondiendo mientras esto me siga resultando divertido. No porque necesite convencerte —los dos sabemos que estás equivocado y que has patinado, y lo sabe cualquiera que lea este hilo—, sino porque cada nueva vuelta tuya en este bucle es un recordatorio perfecto de lo que pasa cuando alguien confunde insistencia con razón.
Así que venga, tómate tu tiempo, busca bien. Yo mientras tanto seguiré disfrutando del espectáculo.
#135 Vamos a centrarnos un momento, porque esto ya roza la autoparodia. Tú afirmaste que yo apoyo al fascismo ruso, y desde entonces sigues exactamente igual: sin mostrar una sola prueba que lo respalde.
Ni una cita, ni un enlace, ni una frase concreta. Solo vueltas, frases solemnes y ese “ambos lo sabemos” que parece tu comodín cuando te quedas sin argumentos. Y ya que estamos, se te nota un poco la frustración. Hasta se te han acabado los emojis, con lo que te gustan..
Además, eres tú quien no deja de hablar de la “última palabra”. Lo mencionas tanto que parece una especie de consuelo. Quédate tranquilo, no la quiero: te la puedes quedar entera si eso te hace sentir mejor.
Porque mientras tú te afanas por ganar una competición imaginaria, yo sigo esperando lo mismo de siempre: una prueba concreta y verificable de eso que afirmas. Una sola.
Pero, como no la tienes, este hilo seguirá siendo lo que es: el registro público de una acusación sin pruebas que ya no puedes eliminar, tú solo te estás desacreditando más y más.
Así que adelante, escribe tu última palabra si eso te reconforta. En algún momento te la regalaré, puedes contar con ello. Para tí la última palabra y para nosotros la prueba de que eres un charlatán que no soporta 2 turnos de réplica
#133 Vamos a aclarar algo básico: yo hablé de un bot, no de ti.
En cualquier caso, yo parto de la buena fe: asumo que estoy hablando con una persona, no con un bot, aunque, sinceramente, tus respuestas empiecen a parecer escritas por ChatGPT con modo loop activado.
Y sobre esa amenaza tan solemne de que “no tendré la última palabra”, quédate tranquilo: no me hace falta. No tengo esa necesidad. Cuando me canse —y hoy, precisamente, tengo todo el tiempo del mundo— simplemente lo dejaré. Eso sí, lo dejaré después de que haya quedado claro que no has sido capaz de demostrar ni una sola de tus afirmaciones.
Porque este hilo quedará aquí, perfectamente visible, como testimonio de lo que ha pasado: tú acusando, yo pidiendo pruebas, y tú evitando darlas una y otra vez. Y créeme, lo sacaré a relucir siempre que sea necesario, especialmente cuando te vea repitiendo el mismo patrón con otro usuario. Será útil recordarle a cualquiera que tu costumbre de acusar no viene acompañada de la costumbre de demostrar.
Así que, si quieres seguir girando en círculos, adelante. Pero el único rastro que dejará esta conversación será el de alguien que lanzó una acusación… y nunca pudo sostenerla.
#131 Yo hice un comentario sobre una persona que se dedica a hacer resúmenes y a ser bastante insistente, sin mencionar a nadie en particular. Si tú te diste por aludido, ya es bastante revelador. Y si realmente era por ti, entonces este hilo entero es la mejor prueba de que tenía razón: desde que apareciste no has hecho otra cosa que dar vueltas, sin ofrecer ni una sola prueba de lo que afirmas.
Llevamos varios mensajes y el patrón es siempre el mismo: acusas, cambias de tema, reformulas la frase y al final proclamas que el hecho de no seguir tu guion es “la prueba” que pedías. Es casi admirable la capacidad de construir un argumento entero sin aportar un solo dato.
Si de verdad tuvieras algo concreto, lo habrías mostrado hace tiempo. Un enlace, una cita, una frase, cualquier cosa que sostuviera lo que dices. Pero no: todo se resume en repetir la acusación y declararla cierta por insistencia.
En cualquier caso, seguiré pidiendo esas pruebas fehacientes en mi historial, cada vez que repitas la acusación. Porque hasta que aparezcan —si es que existen— lo único demostrado aquí es tu constancia… pero no precisamente en argumentar.
#129 No, lo siento, pero la cronología no se borra con frases seguras. El hilo lo iniciaste tú con una acusación directa, sin pruebas, y desde entonces lo único que he hecho es pedirte un ejemplo concreto que la respalde.
Decir ahora que “mi negativa a responder” no cuela conmigo ni valida tu relato.
Y sobre lo de “tener la última palabra”, te equivocas otra vez: no se trata de eso. Se trata de dejar claro, cada vez que repitas la acusación, que sigo esperando una prueba fehaciente, rastreable y verificable en todo mi historial. Si existe, enséñala. Si no, cada mensaje tuyo solo servirá para confirmar que nunca la tuviste.
Así que no te preocupes por quién tiene la última palabra; preocúpate por quién tiene los hechos.
#127 Ah, o sea que ahora la “prueba” de mi supuesto apoyo al fascismo ruso es que no he respondido justo como tú querías. Muy práctico, la verdad.
El resumen es sencillo: tú lanzas la acusación, yo te pido un ejemplo concreto, y como no puedes dar ninguno, decides que el propio hecho de pedirte pruebas ya demuestra mi culpabilidad.
Pero tranquilo, no te faltará oportunidad: voy a seguir pidiendo esas pruebas fehacientes en cada réplica y en cualquier rincón de mi historial donde decidas repetir lo mismo. Si existen, no te costará encontrarlas; si no, bastará con ver cómo las sigues prometiendo sin mostrarlas.
En definitiva, mientras tú te dedicas a reformular la acusación, yo seguiré haciendo lo más aburrido del mundo: pedirte hechos. Y si eso te resulta incómodo, quizá no sea por mí, sino por la ausencia de ellos.
#125 Tú empezaste con la idea de que yo “apoyo al fascismo ruso” y has venido repitiendo la cantinela sin aportar un solo ejemplo, así que no me hagas el favor de convertirte ahora en víctima porque te señalaron lo obvio. Si lo que buscas es que responda a preguntas serias no tengo problema en debatirlo. Pero primero pido lo mínimo: un ejemplo concreto que justifique tu acusación original. Uno solo.
Dime dónde dije eso, pega la cita, el enlace o la captura. Cuando aparezca, lo discutimos punto por punto.
Y ojo: si luego intentas vender que “me he negado a responder” (aquí nos conocemos todos), guarda el pantallazo de este mismo comentario. Porque la secuencia es clara: tú acusaste primero; yo estoy pidiendo que lo demuestres; y mientras no lo hagas, pediré el ejemplo en cada réplica. No es esquivar: es coherencia.
Dale: trae la prueba —si existe— y hablamos de Ucrania, de ayuda militar o de lo que haga falta. Mientras tanto, seguiré pidiendo ese ejemplo cada vez que lo repitas.
#120 Hombre, si con descubrirme te refieres a que has vuelto a citarme en lugar de demostrar nada, entonces sí: punto para ti. Has conseguido repetir la jugada de siempre: mucho énfasis, cero contenido.
No deja de ser curioso (y algo predecible) que ante una petición tan sencilla como “pon un ejemplo concreto”, la respuesta sea darme vueltas con mis propias frases. En cualquier caso, seguiré esperando ese ejemplo. Uno solo bastaría, si es que existe. Y mientras tanto, puedes contar con que en cada respuesta seguiré pidiéndolo. No por insistencia, sino por coherencia.
Y ahora tú, currito, vas y les votas porque ESPAÑAAAA.